HASAN YALINCAKLI
(Azizağagil'in)

Azizağagil'den rahmetli Hasan Yalıncaklı'nın
1976 yılında Ankara'da yazdığı şiiri:


İNSANI ÇEKİLEN GÜZEL ÖRENİK

Veli dede aldı sazı eline
Muhip orağını soktu beline
Benden selam söylen telli geline
İnsanı çekilen güzel Örenik

Ahmet dede kitabını okuyor
Sultan bacı çuvalını dokuyor
Hayin komşu birbirini sokuyor
İnsanı çekilen güzel Örenik

Yeter turist olmuş gelmez köyüne
Selam yazmaz bacısına soyuna
İsmail de merak salmış koyuna
İnsanı çekilen güzel Örenik

Ali Yalıncaklı sonumuz ne oldu
Bütün emeklerim ellerde kaldı
Köyün çocukları bahçeyi yoldu
İnsanı çekilen güzel Örenik

Ali Veli oldu köyün ağası
Hep onlara kaldı dağı ovası
Almayın kimsenin kötü duası
İnsanı çekilen güzel Örenik

Yolumuz çıktı köyün dağına
Bakmaz olduk bahçesine bağına
Muhtar çıktı yine tavuk avına
İnsanı çekilen güzel Örenik

Sabri'yim akşam sabah yatarım
Kibara der baykuş gibi öterim
Gün olur bir gün biterim
İnsanı çekilen güzel Örenik

Köyümün altı ufacık ova
İnsanı çekildi boşaldı yuva
Gelinler kaynana arar ki boğa
İnsanı çekilen güzel Örenik

Arap dayıma doğru varalım
Niyazi yollanmış halini soralım
Kuru ağaç'ta birazcık kalalım
İnsanı çekilen güzel Örenik

Nuruya der ben İlyasın ezeli
Elif olmuş konakların güzeli
Kabul etmem sokaklarda gezeni
İnsanı çekilen güzel Örenik

Elifi okudum çıktım heceye
Karılar dul kaldı varmaz kocaya
Lüzum yok molla ile hocaya
İnsanı çekilen güzel Örenik

Altın azık aldı çıktı dağlara
Mal davar kalmadı doldu bağlara
Hasret kaldık o güzel yağlara
İnsanı çekilen güzel Örenik

Sürüler çekildi virandır dağlar
Külekler kurudu kalmadı yağlar
İlyas Elif diye her zaman ağlar
İnsanı çekilen güzel Örenik

Serin olur Öreniğin havası
Elif gitti kuru kaldı havası
İnsafa gel yıkılası yuvası
İnsanı çekilen güzel Örenik

Sürüler azaldı kaldı birisi
Köyü sardı Döndü'nün kedi sürüsü
Yediğimiz bu sene meyve kurusu
İnsanı çekilen güzel Örenik

Döndü ipi aldı çıktı dağlara
Çıtlık yiğitleri saldı bağlara
Hasret kaldık o güzelim dağlara
İnsanı çekilen güzel Örenik

Yağmur yağar çıkar idik bacaya
Talebe kalmadı verek hocaya
Köy kaldı karı ile kocaya
İnsanı çekilen güzel Örenik

 

Evi mezarlıkta kendisi Ali
Ağu dökülür mü akılsız deli
Seni götüre Çortan'ın seli
İnsanı çekilen güzel Örenik

Kitabı okudun yoktur hecesi
Gurbete çekildi genci kocası
Yalnız kaldı köyümüzün hocası
İnsanı çekilen güzel Örenik

Hüseyin Bozkurt'um hemen yoruldum
Dağ koymadım bel koymadım sarıldım
En sonunda ben kendime darıldım
İnsanı çekilen güzel Örenik

Şahin ağa köyümüzün berberi
Hatice karı mahallelerin dilberi
Cafer ağa giydi yünlü şalvarı
İnsanı çekilen güzel Örenik

Danacılar size doğru varalım
Onbaşıda bir konakçık kalalım
İnsaf'ın da hatırını soralım
İnsanı çekilen güzel Örenik

Yıkıldı köyümün evi ocağı
Bucaklarda kaldı kabı kacağı
Teyfik der komşular vurun nacağı
İnsanı çekilen güzel Örenik

Ana sultan evlerini bekliyor
Hikmet gitmiş tarlaları herkliyor
Sezai de Kanbergili bekliyor
İnsanı çekilen güzel Örenik

Zeynel oturmuş yerinde sayar
Sultan zavallı tuluğunu yayar
Çok çalışma Hikmet ayağın kayar
İnsanı çekilen güzel Örenik

Toplanalım bir araya gelelim
Derdimize birer birer yanalım
Oturup da ekinleri derelim
İnsanı çekilen güzel Örenik

Ağıllar yıkıldı evler boşaldı
Yara yuvarlandı çene taşları
İçinde ötmüyor garip kuşları
İnsanı çekilen güzel Örenik

Köyümüzün vardır çifte sulağı
Bu sene yapıldı yolu yolağı
Hoca nerden aldın bu kulağı
İnsanı çekilen güzel Örenik

Örenik'ten çıktı bey ile paşa
Gelinler geldiler geçtiler başa
İhtiyara kaldı karanlık köşe
İnsanı çekilen güzel Örenik

Elif ile Deligüççük kaçalım
Hele şu çeşmeden bir su içelim
Ya İstanbul ya Yozgat'ı seçelim
İnsanı çekilen güzel Örenik

Tüccarı çoğaldı mal alıp satar
Yatağı bulamaz yorganda yatar
Birinin yerine bin yalan katar
İnsanı çekilen güzel Örenik

Rıza der ben de bir gün kaçarım
Gider Ankara'da dükkan açarım
Evi barkı sokaklara saçarım
İnsanı çekilen güzel Örenik

Hatun yenge Yusuf'unun meleği
Kölük geçi evinin direği
Ahmet sattı kazma ile küreği
İnsanı çekilen güzel Örenik

HASAN YALINCAKLI sözlerim bitmez
Köyümün hasreti içimden gitmez
Ocaklar söndü dumanlar tütmez
İnsanı çekilen güzel Örenik

(Ankara - 1 Haziran 1976)